Zamierzam złożyć zażalenie na wyrok Sądu Apelacyjnego ze względu na celowe i tendencyjne ( jeszcze nie wiem gdzie i jak) : 1) Sąd celowo pomija fakt nieobowiązywania UPoDG w latach 1999-2000 2) Sąd celowo zawęża treść art. 88d ustawy PoDG: Przedsiębiorca jest obowiązany zgłaszać organowi ewidencyjnemu zmiany stanu faktycznego i prawnego odnoszące się do przedsiębiorcy i wykonywanej przez niego działalności gospodarczej, objęte danymi zawartymi w zgłoszeniu, o którym mowa w art. 88b ust. 2, i powstałe po dniu dokonania wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, w terminie 14 dni od dnia powstania tych zmian. Do zgłoszenia zmian stosuje się odpowiednio przepisy art. 88b i 88c. Zgodnie z całym artykułem nie należy zgłaszać do EDG przerwy związanej z "urlopem, wyjazdem, chorobą. Nie należy także zgłaszać daty rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej gdyż EDG interesuje zgodnie z zapisami ustawy data rozpoczęcia działalności. Zgodnie z zapisami ustawy EDG nie ma prawa ani obowiązku odnotowywania takich faktów, bo nie mieszczą się one w treści artykułu. Zatem teza Sądu to najzwyklejsze naruszenie oprawa materialnego, a potocznie kłamstwo. 3) Sąd zusowski na zlecenie swego mocodawcy i dla jego potrzeb, dokonuje także karygodnego stanowienia prawa, gdyż próbuje nieudolnie wykazać, że art. 13 U o SUS ma związek z wpisem do EDG, co jest nieprawdą, gdyż do EDG zgłaszamy datę rozpoczęcia działalności a nie datę rozpoczęcia jej wykonywania. Sąd i ZUS nakazuje nam także byśmy ponieśli koszt uzyskania przychodu za miesiąc zgłoszony do US jako miesiąc, w którym przychodu nie wolno nam uzyskać, dochodu także nie mówiąc o zysku. Nie dość składając PIT 11B wg Sądu i ZUS winniśmy ująć opłatę na ubezpieczenie zdrowotne, odejmując ją od niezapłaconego za dany miesiąc podatku, a także sugeruje się poniekąd, że można pracując wg zgłoszeń do US jedenaście miesięcy w roku odliczyć dwanaście składek, tak jakbyśmy pracowali pełny rok. Takie mam zdanie w tym temacie, zapewne błędne, choć nie jestem tego pewien.