Poczytajcie MOI UKOCHANI PISOWCY... JAK CHILON CHILONIDES.... Wrócicie na dobrą drogę - ja w to wierzę! I mimo wszystko... Wierzę w Was.... Nigdy bym Was nie odrzucił, nie umiałbym..

Miejmy nadzieję!… nie tę lichą, marną, 
Co rdzeń spróchniały w wątły kwiat ubiera, 
Lecz tę niezłomną, która tkwi jak ziarno
Przyszłych poświęceń w duszy bohatera.

Miejmy nadzieję!… nie tę chciwą złudzeń, 
Ślepego szczęścia płochą zalotnicę, 
Lecz tę, co w grobach czeka dnia przebudzeń, 
I przechowuje oręż i przyłbicę.

Miejmy odwagę!… nie tę jednodniową, 

Co w rozpaczliwem przedsięwzięciu pryska, 
Lecz tę, co wiecznie z podniesioną głową
Nie da się zepchnąć z swego stanowiska. 

Miejmy odwagę!… nie tę tchnącą szałem, 
Która na oślep leci bez oręża, 

Lecz tę, co sama niezdobytym wałem
Przeciwne losy stałością zwycięża. 

Miejmy pogardę dla wrzekomej sławy, 
I dla bezprawia potęgi zwodniczej, 
Lecz się nie strójmy w płaszcz męczeństwa krwawy, 

I nie brząkajmy w łańcuch niewolniczy. 

Miejmy pogardę dla pychy zwycięskiej, 
I przyklaskiwać przemocy nie idźmy! 
Ale nie wielbmy poniesionej klęski, 
I ze słabości swojej się nie szczyćmy. 

Przestańmy własną pieścić się boleścią, 
Przestańmy ciągłym lamentem się poić: 
Kochać się w skargach jest rzeczą niewieścią, 
Mężom przystoi w milczeniu się zbroić… 

Lecz nie przestajmy czcić świętości swoje, 

I przechowywać ideałów czystość: 
Do nas należy dać im moc i zbroję, 
By z kraju marzeń przeszły w rzeczywistość.