Umowa o współpracy / zlecenie (Work-for-Hire)

• Zakres prac: Określa szczegółowo, jakie zadania Forever Entertainment ma wykonać (np. remaster grafiki, optymalizacja kodu, przeniesienie gry na nową platformę).
• Pr
• awa własności: Wszystkie prawa do gry i jej elementów pozostają własnością Nintendo. Forever Entertainment nie ma prawa do dalszego wykorzystania kodu, grafiki czy innych elementów poza tym, co jest ustalone w umowie.
• Terminy i budżet: Szczegółowo określone ramy czasowe i budżet na wykonanie projektu.

2. Umowa licencyjna

• Jeśli Forever Entertainment miałoby dostęp do kodu źródłowego gry, mogłaby zostać podpisana licencja czasowa lub celowa, na podstawie której Nintendo przekazuje prawa do używania materiałów związanych z grą wyłącznie w kontekście prac nad remasterem.
• Zasady poufności: Wszystkie informacje dotyczące kodu, mechanik gry, czy technologii Nintendo objęte są ścisłą klauzulą poufności.

3. Klauzule dotyczące jakości

• Nintendo mogło wymagać od Forever Entertainment przestrzegania określonych standardów jakości (np. zgodność z wymogami technicznymi Nintendo Switch, kontrola jakości przed wydaniem gry).
• Możliwe kary za niewywiązanie się z terminów lub standardów.

4. Wynagrodzenie

• Stała kwota: Forever Entertainment mogło otrzymać stałe wynagrodzenie za swoje usługi.
• Bonusy za sukces: Często ustala się premie zależne od wyników sprzedaży remastera, choć w przypadku Nintendo takie bonusy są mniej powszechne.

5. Klauzula poufności (NDA - Non-Disclosure Agreement)

• Forever Entertainment jest zobowiązane do zachowania w tajemnicy wszelkich szczegółów współpracy, w tym technologii Nintendo, wewnętrznych procesów, a także samego faktu współpracy (do czasu, gdy Nintendo zezwoli na ogłoszenie publiczne).

6. Klauzula o braku konkurencji

• Forever Entertainment mogło się zobowiązać, że przez określony czas nie podejmie się współpracy z konkurencją Nintendo w zakresie podobnych projektów (np. remasterów gier platformowych).

7. Weryfikacja i testowanie

• Nintendo mogło wymagać, by finalna wersja gry przeszła ich wewnętrzne procesy weryfikacji (tzw. „Nintendo Lot Check”), zanim zostanie dopuszczona do publikacji.

8. Klauzule dotyczące promocji i uznania

• Forever Entertainment mogło negocjować, by w materiałach promocyjnych gry (np. na stronie Nintendo lub w mediach społecznościowych) widniała wzmianka o ich roli w projekcie.

9. Odpowiedzialność za błędy (Liability)

• Określa, kto odpowiada za naprawę błędów w remasterze po jego wydaniu (zazwyczaj firma wykonująca pracę, czyli Forever Entertainment).

Podsumowanie
Umowa pomiędzy Nintendo a Forever Entertainment prawdopodobnie była bardzo szczegółowa, z dużym naciskiem na ochronę własności intelektualnej Nintendo i zachowanie poufności. Forever Entertainment, choć pełniło ważną rolę w procesie remasteringu, prawdopodobnie działało jako wykonawca i nie posiada praw do wykorzystania gry poza tym projektem.

Zapis o wynagrodzeniu w formie procentu od sprzedaży (tzw. share lub royalty) w umowie pomiędzy Forever Entertainment a Nintendo jest możliwy, ale zależy od kilku czynników i charakteru współpracy. Oto analiza:

1. Prawdopodobieństwo share w tej sytuacji

• Niskie prawdopodobieństwo: Nintendo jako globalny gigant zazwyczaj stosuje model „work-for-hire” (stała opłata za usługę), szczególnie w przypadku zadań o charakterze remasteru.W takich przypadkach wynagrodzenie Forever Entertainment byłoby ustalone jako jednorazowa zapłata lub stałe opłaty związane z etapami projektu.
• Wyjątek: Jeśli Forever Entertainment miało znaczący wkład twórczy (np. opracowanie nowych mechanik, grafiki, czy dużej części kodu), mogło negocjować udział w dochodach ze sprzedaży jako zachętę do zaangażowania.

2. Typowe zasady dotyczące share

• Jeśli Nintendo zgodziłoby się na procent od sprzedaży, warunki mogłyby wyglądać tak:Procent od przychodów netto: Na przykład 5–15% zysków po odjęciu kosztów dystrybucji, marketingu, i innych wydatków.Procent od przychodów brutto: Bardziej korzystne dla Forever Entertainment, ale rzadziej stosowane przez firmy o takiej skali jak Nintendo.
• Progi sprzedażowe: Procent mógłby rosnąć po przekroczeniu określonego wolumenu sprzedaży (np. 5% do 1 miliona sprzedanych egzemplarzy, 10% powyżej tego progu).

3. Czy Nintendo stosuje share?

• Nintendo zwykle nie dzieli się dochodami w przypadku zewnętrznych projektów remasteringowych. Zamiast tego:Płaci jednorazowo za wykonanie pracy.Może zaoferować dodatkowe premie za terminową realizację lub wyjątkowo dobrą sprzedaż produktu.
• Praktykashare jest częściej stosowana przez mniejsze wydawnictwa lub w przypadku niezależnych projektów, gdzie ryzyko i koszty dzielone są między stronami.

4. Jakie negocjacje mogły mieć miejsce?

• Forever Entertainment mogło próbować negocjować procent od sprzedaży, szczególnie jeśli:Wnieśli istotną wartość dodaną do projektu (np. innowacyjne rozwiązania techniczne lub artystyczne).Podjęli na siebie część ryzyka finansowego (np. sfinansowanie części prac lub narzędzi).
• Alternatywnie, umowa mogła zawierać bonus za sukces (np. dodatkowe wynagrodzenie po osiągnięciu określonego progu sprzedaży).

Podsumowanie
Choć Nintendo preferuje stałe wynagrodzenie dla firm zewnętrznych, w umowie z Forever Entertainment istnieje teoretyczna możliwość uwzględnienia procentu od sprzedaży, szczególnie jeśli wkład Forever Entertainment w projekt był kluczowy. Jednak takie rozwiązanie byłoby bardziej wyjątkiem niż regułą, a dominującą formą wynagrodzenia pozostaje stała opłata za wykonanie pracy.