Postanowienie
Dnia 22 września 2023 r.

Sąd Rejonowy dla Krakowa-Śródmieścia w Krakowie VIII Wydział Gospodarczy dla spraw upadłościowych i restrukturyzacyjnych
po rozpoznaniu 22 września 2023 r. w Krakowie
na posiedzeniu niejawnym
sprawy po wpłynięciu wniosku o zatwierdzenie układu w postępowaniu o zatwierdzenie układu dłużnika, którym jest Geo-Term Polska spółka akcyjna z siedzibą w Oświęcimiu
postanawia:
na podstawie art. 165 ust. 1 w zw. z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 15 maja 2015r. Prawo restrukturyzacyjne odmówić zatwierdzenia układu.


UZASADNIENIE




1 czerwca 2023 r. dłużnik złożył wniosek o zatwierdzenie układu. W niniejszej sprawie dłużnik dokonał samodzielnego zbierania głosów. Przyjęcie układu stwierdził nadzorca układu.
Zgodnie z art. 119 prawa restrukturyzacyjnego ust. 1. uchwała zgromadzenia wierzycieli o przyjęciu układu zapada, jeżeli wypowie się za nią większość głosujących wierzycieli, którzy oddali ważny głos, mających łącznie co najmniej dwie trzecie sumy wierzytelności przysługujących głosującym wierzycielom. Ust. 2 tego przepisu stanowi, że jeżeli głosowanie nad układem przeprowadza się w grupach wierzycieli, obejmujących poszczególne kategorie interesów, układ zostaje przyjęty, jeżeli w każdej grupie wypowie się za nim większość głosujących wierzycieli z tej grupy, mających łącznie co najmniej dwie trzecie sumy wierzytelności, przysługujących głosującym wierzycielom z tej grupy. Z kolei zgodnie z ust. 3 układ zostaje przyjęty, chociażby nie uzyskał wymaganej większości w niektórych z grup wierzycieli, jeżeli wierzyciele mający łącznie dwie trzecie sumy wierzytelności przysługujących głosującym wierzycielom głosowali za przyjęciem układu, a wierzyciele z grupy lub grup, które wypowiedziały się przeciw przyjęciu układu, zostaną zaspokojeni na podstawie układu w stopniu nie mniej korzystnym niż w przypadku przeprowadzenia postępowania upadłościowego.
Zgodnie z art. 196a ust. 1 prawa restrukturyzacyjnego w postępowaniu restrukturyzacyjnym pisma procesowe oraz dokumenty, z wyłączeniem pism i dokumentów, o których mowa w art. 196c, wnosi się wyłącznie za pośrednictwem systemu teleinformatycznego obsługującego postępowanie sądowe z wykorzystaniem udostępnianych w tym systemie formularzy. Pisma oraz dokumenty niewniesione za pośrednictwem systemu teleinformatycznego obsługującego postępowanie sądowe nie wywołują skutków prawnych, jakie ustawa wiąże z wniesieniem pisma albo dokumentu do sądu, nadzorcy, zarządcy albo organu, do którego przepisy o nadzorcy sądowym albo zarządcy stosuje się odpowiednio, o czym poucza się wnoszącego pismo albo dokument. Pouczenie nie jest wymagane, jeżeli wnoszącym pismo albo dokument jest nadzorca, zarządca albo organ, do którego przepisy o nadzorcy albo zarządcy stosuje się odpowiednio. Ustęp 2 powołanego przepisu prawa restrukturyzacyjnego stanowi, że pisma procesowe oraz dokumenty wniesione za pośrednictwem systemu teleinformatycznego obsługującego postępowanie sądowe opatruje się kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym, podpisem osobistym albo uwierzytelnia się w sposób zapewniający możliwość potwierdzenia pochodzenia i integralność weryfikowanych danych w postaci elektronicznej, dostępny w systemie teleinformatycznym obsługującym postępowanie sądowe. Do pisma procesowego wnoszonego za pośrednictwem systemu teleinformatycznego obsługującego postępowanie sądowe dołącza się załączniki w postaci elektronicznej. (ust. 3). Jeżeli zaś dokumenty załączane do pisma procesowego zostały sporządzone w formie papierowej, to do pisma dołącza się albo poświadczone elektronicznie odpisy dokumentów, albo elektroniczne kopie dokumentów. W tym ostatnim przypadku należy jednak oryginał dokumentu albo jego odpis poświadczony za zgodność z oryginałem zgodnie przepisami kodeksu postępowania cywilnego złożyć w terminie 3 dni od wniesienia pisma w sądzie restrukturyzacyjnym – bez uprzedniego wezwania. Nie uczynienie zadość temu obowiązkowi powoduje brak wywarcia skutków złożenia pisma (art. 196a ust. 6 w zw. z ust 4 pkt 2 p.r. w zw. z art. 130 §2 k.p.c.). 
Dłużnik dokonał podziału wierzycieli, których wierzytelności są objęte układem, na dwie grupy interesu i przedstawił im następujące propozycje układowe:
1.Grupa I:

• wierzyciele, względem których dłużnik posiada zobowiązania publicznoprawne z tytułu podatków i innych danin lokalnych oraz zobowiązania publicznoprawne objęte dyspozycją art. 160 prawa restrukturyzacyjnego zostaną zaspokojeni w następujący sposób:

a) spłata w całości należności głównych wraz z należnościami ubocznymi (naliczonymi zarówno do dnia poprzedzającego dzień układowy, jak i naliczonymi od dnia układowego do dnia zapłaty), w tym odsetkami, kosztami egzekucyjnymi, kosztami upomnienia i dodatkowymi opłatami,
b) rozłożenie spłaty na 20 (dwadzieścia) równych kwartalnych ratach (przez okres spłaty wynoszący 5 lat), płatnych do końca każdego kwartału, przy czym spłata pierwszej raty nastąpi do końca pierwszego kwartału, który przypadać będzie po upływie 12 (dwunastu) miesięcy od dnia uprawomocnienia się postanowienia sądu o zatwierdzeniu układu, a wysokość każdej z kwartalnych rat określona zostaje jako procent ogólnej sumy wierzytelności podlegającej zaspokojeniu w następujący sposób:
- pierwsze 4 (cztery) raty kwartalne (raty kwartalne o numerach od 1 do 4) – 2,5% (dwa i pół procenta) każda z rat,
- kolejne 4 (cztery) raty kwartalne (raty kwartalne o numerach od 5 do 8) – 3,5% (trzy i pół procenta) każda z rat,
- kolejne 4 (cztery) raty kwartalne (raty kwartalne o numerach od 9 do 12) – 5% (pięć procent) każda z rat,
- kolejne 4 (cztery) raty kwartalne (raty kwartalne o numerach od 13 do 16) – 6,5% (sześć i pół procenta) każda z rat,
- ostatnie 4 (cztery) raty kwartalne (raty kwartalne o numerach od 17 do 20) – 7,5% (siedem i pół procenta) każda z rat.
2.Grupa II:

• wszyscy pozostali wierzyciele zostaną zaspokojeni w następujący sposób:

a) spłata w całości należności głównych poprzez konwersję wierzytelności na akcje w podwyższonym kapitale zakładowym spółki dłużnika w sposób określony w punkcie propozycji układowych zatytułowanym "Konwersja wierzytelności",
b) umorzenie w całości odsetek (naliczonych zarówno do dnia poprzedzającego dzień układowy, jak i naliczonych od dnia układowego), a także kosztów sądowych, kosztów egzekucyjnych, kosztów upomnień i dodatkowych opłat.
3. Wierzytelności, które nie są objęte punktem 1 albo 2 powyżej, zostaną odpowiednio zaspokojone na zasadach określonych w punkcie 1 albo 2 powyżej, tj. odpowiednio poprzez ich jednorazową spłatę albo emisję akcji nowej serii lub częściową zapłatę.
Konwersja wierzytelności:
W propozycjach układowych przewidziano, że w stosunku do wierzycieli, których wierzytelności zostały zaliczone do grupy II, spłata pozostałej kwoty tytułem należności głównej nastąpi przez konwersję wierzytelności na akcje w podwyższonym kapitale zakładowym spółki dłużnika w ten sposób, że za każde 9,50 zł wierzytelności danego wierzyciela, liczonej jako suma należności głównej, wierzyciel otrzyma jedną nowoutworzoną akcję na okaziciela o wartości nominalnej 0,10 zł, co oznacza, że:
a) kapitał zakładowy spółki dłużnika zostanie podwyższony z kwoty: 1.121.155,00 zł do kwoty nie większej niż 1.154.358,30 zł, tj. o kwotę nie większą niż 33.203,30 zł, w drodze emisji nie więcej niż 332 033 nowych akcji na okaziciela serii D o wartości emisyjnej 9,50 zł i wartości nominalnej 0,10 zł każda;
b) akcje nowej emisji będą akcjami na okaziciela;
c) cena emisyjna nowoutworzonych akcji będzie wynosić 9,50 zł za każdą akcję;
e) nowoutworzone akcje będą uczestniczyć w dywidendzie począwszy od wypłat z zysku, jaki przeznaczony będzie do podziału za rok obrotowy kończący się w 2023 roku, to jest od dnia 1 stycznia 2024 roku;
f) każdy wierzyciel w wyniku konwersji otrzyma akcje w liczbie całkowitej odpowiadającej podzieleniu jego wierzytelności przez cenę emisyjną jednej nowoutworzonej akcji – tak, aby konwersja dotyczyła tylko i wyłącznie pełnych akcji;
g) objęcie nowoutworzonych akcji przez wierzyciela nastąpi z wyłączeniem prawa pierwszeństwa oraz poboru przysługującego dotychczasowym akcjonariuszom;
h) pozostała kwota wierzytelności, niestanowiąca równowartości ceny emisyjnej w kwocie 9,50 zł, a stanowiąca różnicę pomiędzy wartością wierzytelności a iloczynem akcji objętych przez danego wierzyciela i ich ceną emisyjną, zostanie zapłacona przez Spółkę w terminie 30 dni od dnia uprawomocnienia się postanowienia o wpisie podwyższenia kapitału zakładowego do Krajowego Rejestru Sądowego.
Analiza kart do głosowania, w tym dokumentów znajdujących się w aktach nadzorcy układu, wskazuje, że nadzorca układu prawidłowo ocenił ważność oddanych przez wierzycieli głosów i prawidłowo stwierdził, że układ został przyjęty. Wierzyciele zostali podzieleni na 2 grupy. W pierwszej grupie - składającej się z dwóch wierzycieli - głosowało dwóch wierzycieli (publicznoprawnych), przy czym ZUS Oddział w Chrzanowie oddał głos za przyjęciem układu a Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie - przeciw przyjęciu układu. W konsekwencji w grupie I układ nie został przyjęty. Z kolei w grupie II wierzyciele przyjęli układ - Sąd podziela w tym zakresie stanowisko nadzorcy układu wyrażone w sprawozdaniu. Zgodnie z art. 119 ust. 3 prawa restrukturyzacyjnego układ zostaje przyjęty, chociażby nie uzyskał wymaganej większości w niektórych z grup wierzycieli, jeżeli wierzyciele mający łącznie dwie trzecie sumy wierzytelności przysługujących głosującym wierzycielom głosowali za przyjęciem układu, a wierzyciele z grupy lub grup, które wypowiedziały się przeciw przyjęciu układu, zostaną zaspokojeni na podstawie układu w stopniu nie mniej korzystnym niż w przypadku przeprowadzenia postępowania upadłościowego. W niniejszej sprawie nadzorca układu prawidłowo stwierdził, że układ został przyjęty na podstawie art. 119 ust. 3 prawa restrukturyzacyjnego - obie przesłanki wskazane w tym przepisie zostały bowiem spełnione.
Zastrzeżenia do treści układu złożyło dwóch wierzycieli głosujących przeciw układowi, tj. Krakowska Fundacja Centrum Informacji, Spotkań, Dialogu, Wychowania i Modlitwy w Oświęcimiu oraz Polski Fundusz Rozwoju spółka akcyjna z siedzibą w Warszawie. Wierzyciele wskazali na złą sytuację finansową dłużnika. Podnieśli, że propozycje układowe dłużnika nie doprowadzą realnie do zaspokojenia wierzycieli. Wskazali że z rachunku finansowego dłużnika za lata 2018-2022 wynika, że dłużnik nie osiągnął zysku, a generował jedynie straty, a także że dłużnik nie ma pomysłu na swoją restrukturyzację, a podejmowane przez niego działania są iluzoryczne.
Zgodnie z art. 165 ust. 1 prawa restrukturyzacyjnego sąd odmawia zatwierdzenia układu, jeśli narusza on prawo, w szczególności jeżeli przewiduje udzielenie pomocy publicznej niezgodnie z przepisami, albo, jeżeli jest oczywiste, że układ nie będzie wykonany. Domniemywa się, że jest oczywiste, że układ nie będzie wykonany, jeżeli dłużnik nie wykonuje zobowiązań powstałych po dniu otwarcia postępowania restrukturyzacyjnego. Z kolei ust. 2 tego przepisu stanowi, że sąd może odmówić zatwierdzenia układu, jeżeli jego warunki są rażąco krzywdzące dla wierzycieli, którzy głosowali przeciw układowi i zgłosili zastrzeżenia. Sąd odmawia zatwierdzenia układu w postępowaniu o zatwierdzenie układu albo przyspieszonym postępowaniu układowym również wtedy, gdy suma spornych wierzytelności uprawniająca do głosowania nad układem przekracza 15 % sumy wierzytelności uprawniających do głosowania nad układem ( ust. 3).
W niniejszej sprawie w ocenie Sądu zachodzi obligatoryjna przesłanka odmowy zatwierdzenia układu wskazana w art. 165 ust. 1 prawa restrukturyzacyjnego, tj. materiał zgromadzony w sprawie daje pełne podstawy do przyjęcia, że układ nie będzie wykonany.
W pierwszej kolejności należy stwierdzić, że restrukturyzacja zobowiązań spółki poprzez konwersję wierzytelności na akcje jest przewidzianym przez ustawodawcę sposobem restrukturyzacji (art, 156 ust. 1 pkt 4 prawa restrukturyzacyjnego). Każdorazowo jednak Sąd winien ocenić, czy zaproponowane przez dłużnika warunki konwersji jako element układu mają szansę się ziścić. Dłużnik w niniejszej sprawie w propozycjach układowych stwierdził, że nowoutworzone akcje, które w wyniku konwersji otrzymają wierzyciele z grupy II, będą uczestniczyć w dywidendzie począwszy od wypłat z zysku, jaki przeznaczony będzie do podziału za rok obrotowy kończący się w 2023 r., tj. od dnia 1 stycznia 2024 r. Tymczasem analiza dokumentów zgromadzonych w aktach wskazuje, że spółka Geo-Term S.A. w Oświęcimiu od kilku lat nie generuje zysku, a jedynie stratę. I tak: w 2018 r. strata wyniosła ok. 142 tys. zł, w 2019 r. ok. 520 tys. zł, w 2020 r. ok. 1 mln 490 tys. zł, w 2021 r. ok. 479 tys. zł, a w 2022 r. strata wyniosła ok. 109 tys. zł. Z rachunku zysków i strat wynika, że przychody ze sprzedaży od 2018 r. malały, by za 2022 r. wynieść "0 zł". Problemy finansowe spółki rozpoczęły się zatem już przed pandemią COVID, którą dłużnik przedstawia, jako główną przyczynę jego problemów finansowych. Z bilansu spółki przedłożonego wg stanu na 1 maja 2023 r. wynika, że spółka nie ma żadnych aktywów trwałych, a aktywa obrotowe spółki to należności krótkoterminowe w wysokości 382.882,86 zł oraz środki pieniężne w kwocie 1.840 zł. Kapitał własny spółki jest ujemny. Z zestawienia majątku spółki wynika, że tworzą go jedynie: oprogramowanie komputerowe, sprzęt komputerowy, tj. trzy zestawy komputerowe i dwa laptopy, jedna kasa fiskalna, dwa samochody specjalne oraz silnik w samochodzie specjalnym. Majątek ten jest wart zaledwie 78.039,20 zł. Co więcej, spółka nie zatrudnia żadnych pracowników. Stan taki istniał już w 2022 r. skoro z rachunku zysków i strat za 2022 r. wynika, że spółka nie przeznaczyła żadnej kwoty na wynagrodzenia i świadczenia dla pracowników. Na marginesie należy dodać, że z ogólnodostępnego raportu kwartalnego złożonego przez spółkę jako emitenta 14 sierpnia 2023 r. za okres od 1 kwietnia 2023 r. do 30 czerwca 2023 r. (opublikowanego w systemie Elektroniczna Baza Informacji - EBI - którego operatorem jest Giełda Papierów Wartościowych) wynika, że spółka nie zatrudnia żadnego pracownika, a w drugim kwartale 2023 r. nie osiągnęła żadnych przychodów ze sprzedaży i nadal generuje stratę.
W pkt 4 planu restrukturyzacyjnego zatytułowanym "Pełny opis i przegląd planowanych środków środków restrukturyzacyjnych i związanych z nimi kosztów" podano, że w związku z przejęciem znacznego pakietu akcji przez Berg Holding S.A. w lipcu 2021 r., dłużnik liczy na osiągnięcie efektu synergii z pozostałymi spółkami z grupy kapitałowej Berg Holding S.A., a w szczególności Netsu S.A. oraz farmy Fotowoltaiki S.A. Dłużnik w planie restrukturyzacyjnym nie wyjaśnił jednak na czym konkretnie to "wspólne działanie" z pozostałymi spółkami grupy kapitałowej Berg Holding S.A. miałoby polegać. Przedłożony plan restrukturyzacyjny ma ogólnikowy charakter, zawiera wątpliwe - w kontekście aktualnej sytuacji spółki - sformułowania, jak np. to, że "Przedsiębiorstwo dysponuje aktywami gwarantującymi prowadzenie działalności w planowanym zakresie" (strona 12 planu), przy czym nie podano o jakie aktywa chodzi. Wątpliwości budzi również wymienienie "wykwalifikowanych pracowników" w kolumnie "silne strony" dłużnika (strona 11 planu), w sytuacji, gdy już od 2022 r. spółka nie zatrudnia żadnego pracownika. Mając na uwadze wskazane wyżej dane finansowe spółki, fakt, że spółka od wielu już miesięcy nie zatrudnia pracowników, nie osiąga żadnych przychodów ze swej działalności, wyrażona w planie restrukturyzacyjnym ocena zdolności produkcyjnych przedsiębiorstwa na 8-10 mln przychodów ze sprzedaży rocznie, jest nierealna. Wprawdzie zastrzeżono, że ten szacunek uwzględnia synergię w ramach Grupy Berg Holding, jednak - jak już wyżej wskazano - nie wskazano żadnych konkretów, żadnych działań, które ten deklarowany efekt synergii pozwoliłyby uzyskać. Upatrywanie poprawy swej sytuacji w bliżej nieokreślonych działaniach ze spółkami, których sytuacja finansowa również jest niejasna (o czym niżej), rodzi przekonanie, że zaproponowany wierzycielom układ nie ma szans na realizację. Tym bardziej, że problemy finansowe ma zarówno sam Berg Holding S.A., co do którego 2 sierpnia 2023 r. Sąd Rejonowy Katowice - Wschód w Katowicach X Wydział Gospodarczy wydał postanowienie o otwarciu postępowania sanacyjnego, jak również inna spółka wchodząca w skład holdingu, tj. spółka Śląskie Kamienice S.A., która w sierpniu 2023 r. złożyła wniosek o otwarcie postępowania sanacyjnego (poprzedni został zwrócony) - dane z publicznego portalu KRZ. Wątpliwości budzi również sytuacja finansowa wchodzącej w skład holdingu spółki Śląskie Kamienice na Kozielskiej sp. z o.o., która również wnioskowała o otwarcie postępowania sanacyjnego, jednak jej wniosek został zwrócony w lipcu 2023 r. - dane z publicznego portalu KRZ.
Reasumując, aktualna sytuacji dłużnika, brak konkretnych przewidywanych działań w planie restrukturyzacyjnym, w tym ogólnikowe powołanie się na "efekt synergii" z pozostałymi spółkami grupy kapitałowej Berg Holding S.A., prowadzi do jednoznacznego wniosku, że dłużnik nie będzie zdolny do wykonania układu tak względem wierzycieli grupy I, dla których w układzie przewidziano spłatę, jak i względem wierzycieli grupy II, dla których przewidziano konwersję ich wierzytelności na akcje w podwyższonym kapitale zakładowym spółki, które to akcje mają uczestniczyć w dywidendzie w sposób opisany w przedłożonych w ramach propozycji układowych zasadach konwersji. W konsekwencji Sąd odmówił zatwierdzenia układu na podstawie art. 165 ust. 1 prawa restrukturyzacyjnego.