Przyjrzyjmy się raz jeszcze zapisowi o celu i ewentualnym wyborze upadłości układowej lub likwidacyjnej. Podstawowym celem postępowania upadłościowego jest zaspokojenie wierzycieli w jak największym możliwym stopniu. Upadłość likwidacyjną ogłasza się w momencie, gdy układ nie jest możliwy lub zaspokoiłby wierzycieli w stopniu mniejszym niż upadłość likwidacyjna. Powyższe stwierdzenie jest niezwykle ważne dla oceny sądu o orzeczeniu rodzaju upadłości. Nie jest jednak to prosta odpowiedź na powyższe pytanie. Rozważmy następujący przykład: przedsiębiorstwo A posiada majątek, który po sprzedaży zaspokoi 60% wierzytelności. Przedsiębiorstwo B posiada majątek, który po sprzedaży zaspokoi 20% wierzytelności, czy wobec powyższego, na podstawie tylko oceny wartości posiadanego majątku można ocenić który rodzaj upadłości zadowoli wierzycieli w stopniu wyższym ? Oczywiście nie! Koniecznym jest wzięcie pod uwagę potencjalnych możliwości uzyskania dochodu przez przedsiębiorstwo A i B. Może się okazać, że przedsiębiorstwo B na skutek złego zarządzania, przejściowego kryzysu, niemożności ściągnięcia swoich należności, czy wypadków nieoczekiwanych, a powodujących utratę płynności finansowej, jest w stanie zadowolić wierzycieli w stopniu wyższym niż przedsiębiorstwo A. Wartość aktywów pozornie tylko może wskazywać na oczywistość podjęcia takiej czy innej decyzji. To z kolei wiąże się z oceną momentu właściwego do ogłoszenia upadłości i jej rodzaju. Kierownik jednostki gospodarczej musi wziąć pod uwagę istnienie nie tylko materialnej wartości należności i zobowiązań, ale również, i moim zdaniem przede wszystkim, musi właściwie ocenić potencjalne możliwości swojej firmy,,.---- tak twierdzą prawnicy jest to ich twierdzenie